Tag Archives: recensie

Recensie Vakblad Projectmanagement en agilemanagement NR. 19 – 2023

Binnenkort verschijnt het 18e nummer van het vakblad projectmanagement en agilemanagement. De rode draad in dit nummer zijn de, steeds complexer wordende, trends in projectmanagementland.

In het redactionele hoofdartikel gaat Luuk Ketel in op het feit dat KWD Resultaatmanagement dit jaar 25 jaar bestaat. In die 25 jaar zijn er steeds meer in plaats van minder projecten en projectmanagers gekomen. Projecten zijn daarnaast steeds complexer geworden. En daar biedt het oerwoud aan methoden geen of onvoldoende oplossingen voor. In deze 25 jaar is KWD nog steeds bezig met het volgen van trends en het uitdragen van kennis middels o.a. boeken, dit vakblad en de jaarlijkse vakdag. Ik zou zeggen ga zo door!

Trends in projectmanagement ChatGPT ziet de volgende trends ziet op het gebied van projectmanagement ‘Overall, these trends reflect a shift towards more flexible, collaborative, and data-driven approaches to project management, as well as a greater focus on sustainability and emotional intelligence’. In dit artikel vergelijkt Bert van der Hooft de ChatGPT-antwoorden met de IPMA-sessies over trends in projectmanagement. Bert ziet overeenkomsten maar zeker ook onderbelichte trends zoals projectmanagers die zich steeds meer gaan richten op de outcome ipv de output. Verschuift de projectmanager-rol dan richting programmamanager-rol?

Omarm onvoorspelbaarheid Edzo Botjes, Antifragility Architect bij Xebia, deed onderzoek naar de steeds complexer wordende projecten en de invloed daarvan op de weerbaarheid en flexibiliteit van organisaties en legde zijn bevindingen vast in zijn thesis Defining Antifragility and the Application on Organisation Design. Zijn stelling luidt: ‘Overal waar we twee of meer systemen hebben die invloed op elkaar hebben, krijg je een onvoorspelbaar systeem. Acceptatie van deze onvoorspelbaarheid is de enige manier om toch met zo’n systeem om te gaan’. Hij bepleit focus op de lerende organisatie. 

Ronald Kappert evalueert in zijn artikel ‘Hoe goed zijn we in het voorspellen van trends?’ een zestal trends die in projectmanagement zoals verwoord in TIEM uit 2010. Drie van de zes waren de spijker op zijn kop maar de impact op het vakgebied ontbrak. Vervolgens staat Ronald stil bij een artikel uit dit vakblad van 5 jaar terug waar wel de impact op deze trends met projectmanagers werd besproken zodat het kijken naar trends zelf een trend is geworden.

Ronald Kappert en Jaap Stoppels houden een pleidooi in hun artikel ‘Van de Prince geen kwaad’ voor PRINCE2. Afhankelijk van het type veranderopgave en de omgeving zal de juiste methode gekozen moeten worden. En dat hoeft niet altijd agile te zijn. Met de in het artikel genoemde beperking van PRINCE2 dat ‘veel documenten goed zijn voor het verkrijgen van het gewenste projectresultaat’ ben ik het niet eens. Dit ontstaat als de projectmanager het PRINCE2 principe ‘op maat maken’ onvoldoende omarmt en dat is m.i. een reden dat PRINCE2 nog wel eens als te bureaucratisch wordt neergezet.

Rik Berbé gaat in zijn artikel ‘Welke PM-aanpak past bij welk project?’ in op een zestalprojectmanagement aanpakken; Waterfall, Scrum, Lean Startup, Design Thinking, Natural Step en Systemic Design. Aan de hand van korte beschrijvingen en het plotten op de Stacey-matrix lat hij zien wanneer welke aanpak het beste kan worden gebuikt. Daarnaast maakt hij onderscheid tussen twee stromen in de projectmanagement wereld: analytisch en synthetisch. Dit onderscheid is nieuw voor mij en had wel wat verder uitgewerkt mogen worden.

ICT-complexiteit: Wat is dat precies? Het is in ieder geval subjectief Bart van den Hooff ziet verschillende vormen van complexiteit. Subjectieve complexiteit concentreert zich op de percepties die verschillende stakeholders hebben van de complexiteit van het ICT-landschap (technische complexiteit) van een organisatie (dynamische complexiteit). Iets wat voor de een complex is, hoeft dat voor de ander niet te zijn. Aan de hand van voorbeelden werkt hij dit verder uit en laat hij zien wat complexiteit betekent voor de projectmanager.

Boekrecensie Ook deze keer weer een recensie van mijn eigen hand, van het boek AI and the project manager – How the rise of artificial intelligence will change your world, van Peter Taylor. Dit boek laat zien dat AI niet de silver bullet is om al onze project gerelateerde problemen op te lossen. Het boek geeft veel AI-voorbeelden, van ideeën tot gerealiseerde AI-oplossingen. Voor degenen die nog niet bekend zijn met AI en projectmanagement krijg je een aantal eerste inzichten, definities en AI-voorbeelden.

Digitaliseren onderwijs projectmanagement In dit stuk behandelt Steven Nijhuis de belangrijkste uitkomsten van zijn promotieonderzoek naar het lesgeven in projectmanagement en hoe dit is te verbeteren. Aan de hand van de ISO-21500 norm heeft Steven een opleidingsprofiel samengesteld op basis van de belangrijkste processen uit de vijf procesgroepen. Om hiermee enerzijds tegemoet te komen aan de beperkte beschikbare lestijd en anderzijds om een basis neer te leggen voor de junior projectmanager. Hij ziet transitiemanagement als nieuwe uitdaging. Vormgeven aan bijvoorbeeld de energietransitie, klimaatadaptatie, of de woonopgave vereist sturing, in de vorm van programma’s die projecten aansturen. Ik heb mijn twijfels bij de opmerking ‘Niet voor niets worden in projectvolwassen organisaties programma’s toevertrouwd aan ervaren projectmanagers.’ Programmamanagers zijn m.i. andere type mensen dan projectmanagers. Een goede projectmanager kan een slechte programmamanager zijn en andersom. Als volgende stap wil hij de digitalisering van het onderwijs in projectmanagement vormgeven.

Frank Vogelezang beschouwd aan de hand van data van ICD Metri wat de toekomst van de projectmanagerwordt. Wordt de projectmanager de productowner, de epic owner, of RTE? Komt de gezel-leermeester structuur terug of gaan we naar de bouwmeester uit de Renaissance. Wat mij betreft een warrig artikel met onjuistheden (b.v. een productowner is geen teamcaptain). ICD Metri biedt fact-based informatie maar waar zijn de facts in dit artikel, waar is de rode draad?

Wat kunnen projectmanagers doen om de juiste stuurgroepleden te krijgen? Projectmanagers kunnen een andere kijk hebben op wat een stuurgroeplid moet doen dan stuurgroepleden zelf. Rolf van den Berg onderzocht dit verschil in kijken in zijn master thesis naar karakteristieken van stuurgroepleden. Hij onderscheidt vier ‘type’ stuurgroepleden met ieder hun eigen perspectief en karakteristieken: project ambassadeur, project bestuurder, strategische manager en project sponsor. 

Boekrecensie Altijd leuk om een recensie van een van je eigen boeken te mogen lezen. In dit geval recenseert Eric van Daalen Agile portfoliomanagement – De brug naar strategische wendbaarheid, dat ik samen met Rini van Solingen schreef. Uiteraard eens met de conclusie “Gezien de aandacht die portfoliomanagement op dit moment heeft, is dit boek zeker het lezen waard en kan het dienen als inspiratiebron voor het inrichten van portfoliomanagement en het vervolgens waar nodig verder te verbeteren.” Te bestellen bij managementboek.nl, Engelse versie via amazon.com

Ook weer een aantal columns in dit nummer. Wouter Haasloop Werner Gaat in zijn column in op de toekomst vak project- & programmamanager. Een wat mij betreft wat beperkte column. Dat je met alleen de kennis van de PMBoK geen succesvolle projecten kan draaien laat de Standish groep al 30 jaar zien. 10.000 vlieguren en streven naar mastery zijn keiharde voorwaarden. John Hermarij filosofeert er weer lustig op los in zijn column ‘Ben jij ook al overbodig?’. Gaat de verdergaande ontwikkeling van AI, IoT, en robots de projectmanager overbodig maken? Hij zou daarvoor graag honderd jaar in de toekomst willen kijken. 

ConclusieEr staan wederom een aantal interessante artikelen in voor de projectmanager. Persoonlijk vind ik dit nummer wat tegenvallen. Er zitten een aantal onderwerpen in die best wat dieper uitgewerkt hadden mogen worden en anderzijds vind ik een paar artikelen kwalitatief wat minder sterk of relevant voor de projectmanager. Maar dat is uiteraard mijn mening. Oordeelt u zelf. 

Geen abonnee maar wel belangstelling voor het blad, en ik kan het van harte aanbevelen, dan is het online te lezen of in hardcopy voor abonnees die aan de doelgroep voldoen. Zie: KWD Resultaatmanagement.

Recensie De super product owner

De super product owner – Van projecten doen naar producten maken door Bas van Amersfoort is de toelichting op de 34 kaarten van Het wiel van de product owner.

In de recensie van die kaarten schreef ik o.a. dat het een set geplastificeerde powerpointslides betreft waarbij het verhaal ontbreekt. En met dit boek geeft de auteur de broodnodige toelichting. Alle kaarten (m.u.v. kaart 19 – Ecocycle: identificeren obstakels + kansen voor vooruitgang) worden uitgebreid behandeld. Er staan er zelfs nog een aantal extra in. 

Het boek bestaat uit drie delen. Het begint met de basis – de product owner waarin de agile mindset en verbeteren via Scrum wordt uitgelegd. Daarnaast wordt ingegaan op de rol van de product owner. De drie hoofdvragen waarop de product owner zich moet focussen: Wat gaan we maken? Waarom is dat belangrijk? Wanneer maken we wat (in welke volgorde)? En vervolgens Welke middelen heb je tot je beschikking? Wie kan (het product) gebruiken of voor wie is het bedoeld? Waar is hulp te krijgen of wie kan jullie helpen? Vervolgens komen de vijf taken van de product owner aan bod (stakeholderbetrokkenheid, strategische planning, product management, samenwerken met het team en zelfontwikkeling). Uiteraard komt hier ook het wiel van de product owner aan bod (inspireren met een visie – plannen met een agile roadmap – ordenen van een product backlog – garanderen met een definition of done – leren met een sprint review). Het deel wordt afgesloten met de kwaliteiten van de super product owner. Super staat voor Samen Uitstekende Producten Echt Realiseren.

In het tweede deel wordt ingegaan op jouw persoonlijke ontwikkelplan om te groeien naar super product owner. Dit groeipad loopt langs de volgende stappen: vanuit de sjaak (stress, wanhoop, falen) naar niveau 1: supporter – niveau 2: kaptein – niveau 3: professor en niveau 4: agile ambassadeur. Per stap worden facetten vanuit agile zoals de agile mindset en principes, het toepassen van Scrum, de Stacey matrix, het bouwen van krachtige teams, en het productmanagementmodel uitgewerkt.

In het laatste deel – je project in beweging staan het inspireren met een visie en wat je als product owner doet tijdens een sprint, centraal. Inspireren middels het productvisiebord met daarop waarom (visie, belofte), wie (doelgroep, behoefte) en wat (product, doelen) en het verhaal en verbindingen erachter, en de agile roadmap met daarop per thema/doel, vijf opvolgende succesmomenten en de wow-beleving. Vervolgens passeren de product backlog, de product backlog kwadrant en de definition of done de revue. Er wordt een agenda voorbeeld gegeven (overeenkomend met een sprint van een week) van de product owner waaruit duidelijk wordt dat het een volwaardige rol is. Daarnaast komt het omgaan met nieuwe ideeën (te summier) aan bod en wordt ingezoomd op product backlog refinement en leren in de sprint review, het krijgen van een superproduct (terugkijken, betekenis geven en vooruitkijken) en het afsluiten van de sprint (hoe word je een superteam)

Conclusie Het boek is lekker vlot geschreven en is zeker voor de beginnende product owner een mooi startpunt om duidelijkheid te krijgen over je rol als product owner. Regelmatig worden de verschillen tussen de rolinvulling van de projectmanager en die van de product 

 owner toegelicht zodat duidelijk wordt dat de rol van de product owner echt een andere is. De vele praktische oefeningen/uitdagingen zijn een mooi instrument om de diepte in te gaan. Kortom een aanrader.

Jammer dat de auteur, voor de bezitters van Het wiel van de product owner, geen verwijzingstabel heeft gemaakt van kaartnummer naar paragraaf in het boek (zie hieronder).

 Verder had ik graag gezien dat er ook aandacht besteed zou zijn aan het kleiner maken van product backlog items (de auteur heeft het verschillende keren over het opknippen in kleine stukjes, maar hoe dan?), ‘nee’ kunnen zeggen als product owner (m.i. een van de belangrijkste competenties van een product owner om de product visie overeind en de product backlog in toom te houden), het definiëren van waarde, en het prioriteren van backlog items.

Verwijzingstabel van de kaarten van Het wiel van de product owner naar het boek De super product owner.

Het wiel van de product ownerDe super product owner
#Deelnaamparagraaf
1AgileAgile & Scrum2.2, 2.3
2Agile manifesto4.1
3Project-valkuilen4.1
4Agile wiel4.1
512 principes van agile4.1
6Complexiteit – Stacey 4.2
7ScrumVoordelen van Scrum4.1
8Basis van Scrum4.2
9Scrum team4.2
10Het Scrum-ritme4.2
11Scrum framework4.2
12Cyclisch vs iteratief4.2
13Checklist voorbereiding: ben je er klaar voor?4.2
14ProductKwaliteiten PO3.5
15Vragen en taken van de product owner3.2
16Product management: beheer(s) het product4.3
17Stakeholder management: maak een team van je stakeholders4.2
18Agenda (voorbeeld): de product owner is een volwaardige rol6.1
19Ecocycle: identificeren obstakels + kansen voor vooruitganggeen
20Het wielHet wiel van de product owner3.4
 Visie(Aan)tekeningen: onthouden + actiesGeen
21Een visie5.1
22Productvisiebord: waarom + wie + wat5.1
239x waarom: kom tot de kern5.1
 Roadmap(Aan)tekeningen: onthouden + actiesGeen
24Agile roadmap5.2
25Agile roadmap: de weg naar wow!5.2
 Product(Aan)tekeningen: onthouden + actiesGeen
26Product backlog5.3
27Product backlog kwadrant: orden simpel en snel5.3
28Product backlog item: done beats perfect5.3
 Definition(Aan)tekeningen: onthouden + actiesGeen
29Definition of done (DoD)5.4
30Definition of done: wanneer het echt af is!5.4
31Sprintdoel + definition of done + acceptatiecriteria5.4
 Review(Aan)tekeningen: onthouden + actiesGeen
32Review6.3
33Review: krijg een superproduct6.4, 6.5
34DraaiDraai het wiel: klaar voor de volgende sprint6.5

Bestellen De super product owner: managementboek.nl, bol.com

Recensie Vakblad Projectmanagement en agilemanagement NR. 18 – 2023

Binnenkort verschijnt het 18e nummer van het vakblad projectmanagement en agilemanagement. De rode draad in dit nummer is samenwerking. Samenwerking met gebruikers, bewoners, beslissers en met elkaar.

In het redactioneel hoofdartikel gaat Luuk Ketel in op het opleiden en trainen van projectmanagers. Zou een nu nog niet bestaande faculteit projectmanagement hierbij een rol kunnen spelen? Hij beschrijft hoe gaat KWD zelf omgaat met het coachen en begeleiden van hun projectmanagers.

Jean-Paul van Vliet geeft in het artikel De invloed en betrokkenheid van de projectmanager in project portfoliomanagement (PPM) een aantal resultaten weer van een onderzoek onder 50 projectmanagers over hun rol bij PPM. Om een aantal antwoorden te kunnen duiden zijn ook vragen gesteld om een eerste indruk van de volwassenheid van de organisatie te krijgen. Kijkend naar de, in het artikel gegeven, traditionele definitie van een project waarmee gewerkt wordt, verwacht ik dat er op het projectportfolio veel initiatieven staan die nog verder uitgewerkt moeten worden en waarvoor nog geen projectmanager bekend is. Is de projectmanager wel bekend dan is zijn kennis goed te gebruiken bij het ontwikkelen van het portfolioplan. Ook zet ik mijn vraagtekens bij het verdedigen van het project door de PM tijdens het prioriteren. Dat is wat mij betreft de projectopdrachtgever, veelal lid van de portfoliotafel die dat voor zijn/haar rekening moet nemen.

Het volgende artikel beschrijft de projectmanagementmethode P3.express gebaseerd op PRINCE2, PMBOK Guide, AgilePM, XP en Scrum, ontwikkeld door Nader Rad e.a. P3.express (www.p3express.com) is een lichtgewicht projectmanagementmethode bestaande uit:

  • 33 projectactiviteiten, onderverdeeld in 7 al dan niet iteratieve processtappen
  • 6 Nearly Universal Principles of Projects (NUPPs)
  • 4 vier basisdocumenten: projectbeschrijving, deliverables folder, follow-up register en health register.

Ik heb mijn twijfels of deze methode kans van slagen heeft. Er zijn er al zoveel. Ook methoden zoals PRINCE2 en AgilePM zijn zodanig op maat te maken dat er een lichtgewicht aanpak met minimale documentatie ontstaat. Maar oordeelt u zelf.

Jaap Stoppels heeft het artikel Stakeholder defined van McGrath en Whitty gelezen. Er komen vier groepen stakeholders aan bod: Invested, contributing, observer en tertiary en vindt dat alle vier de groepen in stuurgroepen vertegenwoordigd moeten zijn. Aansluitend geeft hij een Quick Reference Card voor Projectstuurgroepen met de blokken formatie, leden, en do’s en don’t voor een lid. Jammer dat hij de vier groepen uit het voorgaande artikel niet expliciet benoemd in de QRC.

Jack van Grunsven komt met een eigen praktijkcase van een pakketselectie en implementatie van een studenten informatiesysteem met een samenwerkingsverband van een aantal scholen. Eerst wordt een standaard selectie en implementatietraject geschetst dat veelal gebruikt wordt door onderwijsinstellingen. Vervolgens gaat Jack in op het bijzondere in zijn project. Er is sprake van een aanbesteding door een consortium van ROC’s en het pakket moet nog aangepast worden aan het schooltype. In het artikel geeft hij de door de leverancier geschetste aanpak, de problemen waar ze tegenaan gelopen zijn en de maatregelen die zijn genomen om er een succes van te maken. Afsluitend geeft hij een aantal geleerde lessen.

André Kik gaat in zijn artikel Scopewijzigingen? Let op indirect werk in op dat indirecte werk – het onderschatte deel bij wijzigingen. Dit indirecte werk kan onderverdeeld worden in: rework, coördinatie en besluitvorming. De eerste twee liggen in de handen van de projectmanager maar de derde ligt buiten zijn bevoegdheden. Zie ook de Standish Group met haar Decision latency theory als belangrijkste oorzaak van projectvertragingen.

Leo Klaver Interviewt Angelique Moos die sinds maart vorig jaar projectmanager bij KWD Resultaatmanagement is. In het interview vertelt ze hoe ze haar project – Het integreren van de Zweedse activiteiten in het digitale platform – bij Global Talk heeft ingevuld. Het viel haar op dat ook bij een relatief kleine organisatie communicatie, verwachtingsmanagement, alignement en stakeholder management cruciaal zijn.

Liesbeth Rijsdijk gaat in haar artikel Wat is voor de projectmanager de waarde van waarden in de energietransitie? – in op een onderzoek dat de provincie Overijssel heeft gedaan naar welke waarden belangrijk zijn voor bewoners bij het verduurzamen van hun woning. Hierbij zijn biosferische, altruïstische, egoïstische en hedonistische waardeoriëntaties relevant. Op basis van dit onderzoek is een online ‘Energiewaardetool’ gemaakt waarmee stappen zijn te zetten bij het verduurzamen van hun woning. De innovatieve combinatie van technische gegevens en waardeoriëntatie kan wellicht ook in andere projecten gebruikt worden en als stakeholdermanagementtool worden ingezet.

In het artikel Hoe voorkom je burn-out en blijf je mentaal gezond? – komen twee verschillende benaderingen aan bod. Marita Coppes (Hogeschool Windesheim) vertelt hoe Resiliency Labs daarbij kunnen helpen tijdens de opleiding en Luuk Ketel (KWD) licht toe hoe KWD als werkgever vanaf het eerste contact investeert in medewerkers om te voorkomen dat er collega’s uit de boot vallen.

Ook deze keer weer een recensie van mijn eigen hand. Deze keer over Natuurlijk Agile – De verborgen wortels van wendbaarheid van Paul Takken. Een beknopt, vlot lezend en inspirerend boek. Natuurlijk agile gebaseerd op principes evolutie, ritme, diversiteit en sensitiviteit als antwoord op vele mislukte agile transformaties. Wat mij betreft vertalen we dit boek in een vijfde waarde binnen het Agile Manifesto: Maatschappelijk en ecologisch belang boven het belang van de organisatie. Een absolute aanrader.

In dit nummer ook een impressie van de afgelopen KWD Vakdag 2022. Mocht je er niet bij geweest zijn dan biedt de speciale editie van het KWD Vakblad Projectmanagement uitkomst met daarin de 13 projecten die op de Vakdag zijn toegelicht. 

In deze aflevering weer twee columns. Wouter Haasloop Werner heeft zijn eerste column geschreven. Hij houdt het graag eenvoudig, en vindt dat nog niet zo simpel. Wat mij betreft had de column zelf ook wat eenvoudiger gemogen. Projecten niet uitvoeren met wat allemaal voorhanden is maar in lijn met het agile principe maximaliseren van de hoeveelheid projecttechnieken en rollen die je bewust niet gaat gebruiken. John Hermarij gaat in zijn column in op weerbaarheid als noodzakelijke vaardigheid die je regelmatig moet oefenen. Zoals we gewend zijn zet hij ons weer aan het denken.

ConclusieWeer een tijdschrift vol interessante artikelen waarmee je als projectmanager je voordeel kan doen. Eyeopener was voor mij het artikel over het expliciteren van indirect werk.

Geen abonnee maar wel belangstelling voor het blad, en ik kan het van harte aanbevelen, dan is het online te lezen of in hardcopy voor abonnees die aan de doelgroep voldoen. Zie: KWD Resultaatmanagement.

Recensie De leiderschaapmatrix

De leiderschaap-matrix van Kees & Twan Lintermans leest lekker vlot weg en de vele spitsvondige taalgrappen maken het nog aangenamer. Een leuk en leerzaam management sprookje om duidelijk te maken wat een winnend team is. Zelfs de bronvermelding laat je glimlachen.

Het management sprookje volgt de avonturen van Hugo het schaap dat op zoek gaat om zijn aanpak in een theorie te vatten. We krijgen te maken met een harde kudde, de papieren tijger, de zachte roedel, de winnende kudde en de verliezende kolonie. Wil je meer weten dan zal je toch echt het boekje moeten lezen.

Na een uitleg over de managementmatrixmatrix (zinvol of nutteloos en eenvoudig of onbegrijpelijk) komen we via de bestsellersmatrix (dun of dik en leuk of saai) uit bij de kern van het boek, de leiderschaapmatrix (het team kan ja/nee rekenen op iedereen en iedereen kan ja/nee rekenen op het team) waarbij binnen het winnende team iedereen op het team en het team op iedereen kan rekenen!

Bestellen: managementboek.nl, bol.com

For my English readers:

Recensie Het wiel van de product owner – out of the box

Het wiel van de product owner – out of the box – 40 practische en inspirerende kaarten is geschreven/gemaakt door Bas van Amersfoort en Henny van Silfhout. Met de woorden van de auteurs “Scrum-boeken en trainingen zijn meestal gericht op scrum masters, soms op ontwikkelaars, maar bijna nooit op product owners. Het wiel van de product owner moet dat hiaat invullen.” 

Meestal recenseer ik boeken maar deze keer zijn het kaarten. Ik ben benieuwd of de auteurs het genoemde ‘hiaat’ hiermee kunnen invullen. Het wiel van de product owner geeft een overzicht in vijf stappen waar je rol om draait en wat je wanneer doet:

  1. Inspireren met een visie
  2. Plannen met een roadmap
  3. Ordenen met een product backlog
  4. Garanderen met een definition of done
  5. Leren in een review.

40 mooi geplastificeerde kaarten voor de beginnende product owner. Kijkend naar de inhoud kunnen we er direct 6 apart leggen. Dat zijn lege kaarten waar je zelf aantekeningen op kan maken. Blijven er 34 over waarvan er 19 over Agile, Scrum en de rol van de product owner gaan. De laatste 15 gaan in op onderwerpen van het wiel van de product owner (visie, roadmap, product, definition, review). Naast de kaarten krijg je een folder met daarin een toelichting en een hele summiere beschrijving van de kaarten. 

Zitten we hierop te wachten? Een aantal kaarten zijn wel heel simpel. Ik mis kaarten over story mapping, het schrijven van stories, kleiner maken van stories, het beschrijven van acceptatiecriteria, et cetera. Voor een prijs van €37,50 had ik veel meer verwacht. Om te beginnen had ik de achterkant van de kaarten gebruikt om een toelichting bij de voorkant te zetten. Om de kaarten te kunnen gebruiken zal je eerst een boek of training over de product owner gelezen of gevolgd moeten hebben. Nu heb je slechts een aantal geplastificeerde powerpointslides waarbij het verhaal ontbreekt. In de lovende recensies in de folder kan ik mij dan ook niet in vinden.

Bestellen: Het wiel van de product owner: managementboek.nl

Mocht je toch meer willen weten over de rol van product owner zie dan:

Recensie Natuurlijk Agile

Met het boek Natuurlijk Agile – De verborgen wortels van wendbaarheid heeft Paul Takken een inspirerend boek geschreven dat ons aan het denken zet hoe wij omgaan met agile. En is een antwoord op de vraag waarom er zoveel agile transformaties mislukken. Agile heeft zich te veel aangepast aan zijn koude zakelijke omgeving en is als het ware bevroren. In zijn huidige vorm is agile vrij passief.

Agile heeft in zijn huidige vorm een groot gebrek aan empathisch vermogen. Agile is in de optiek van de schrijver nooit een doel op zichzelf. Het moet passen binnen de natuurlijke behoefte en de beleveniswereld van een organisatie. De vijf basiselementen, de Godai, in de Japanse boeddhistische filosofie zal je ook in je dagelijkse agile praktijk moeten herkennen en gebruiken zodat er meer balans en energie binnen je organisatie ontstaat:

  • aarde (chi): de basis van agile werken. Een goede en gedisciplineerde uitvoering van de oorspronkelijke agile practices, principes en waarden (stabiliteit)
  • water (sui): natuurlijk meebewegen met de organisatie (wendbaarheid)
  • vuur (ka): natuurlijk leiderschap (energie)
  • wind (fu): een andere wind laten waaien (veerkracht)
  • leegte (ku): leegte ervaren – slow down to speed up (intuïtie)

Voor het mislukken van agile transformaties worden de volgende redenen aangedragen:

  1. Agile organisaties staan zowel fysiek als mentaal steeds minder in verbinding met hun klanten en medewerkers
  2. Bij verdere doorontwikkeling van Agile zijn er verwarrende interpretatieverschillen ontstaan (wendbaarheid versus verhoogde waarde creatie)
  3. De methodische kant van Agile is dominant geworden ten koste van de achterliggende filosofie die zich richt op harmonie, verbinding en flow
  4. Niet alles is maakbaar. Wij plaatsen ons boven het ecosysteem, in plaats van er integraal deel van uit te willen maken.

In het boek worden zeven hardnekkige valkuilen besproken die verhinderen dat organisaties zich verder kunnen ontwikkelen met methodische Agile transformaties. Vervolgens komen de principes van natuurlijk Agile aan bod (de wortels van Agile): evolutie, ritme, diversiteit en sensitiviteit.

Conclusie: Natuurlijk Agile is een beknopt, vlot lezend en inspirerend boek. Natuurlijk agile gebaseerd op principes evolutie, ritme, diversiteit en sensitiviteit als antwoord op vele mislukte agile transformaties. Wat mij betreft vertalen we dit boek in een vijfde waarde binnen het Agile Manifesto: Maatschappelijk en ecologisch belang boven het belang van de organisatie. Een absolute aanrader.

Bestellen Natuurlijk Agile: managementboek.nlbol.com

Recensie Vakblad Projectmanagement en agilemanagement NR. 17 – 2022

Binnenkort verschijnt het 17e nummer van het vakblad projectmanagement en agilemanagement. De rode draad in dit nummer is leren. Leren van elkaar door de vele voorbeelden hoe anderen het doen of ervaren maar ook leren van de natuur.

In het redactioneel hoofdartikel Horen is vergeten, zien is onthouden, doen is begrijpen gaat Luuk Ketel in op de leercultuur binnen KWD. Delen van kennis zowel naar binnen (eigen medewerkers) als naar buiten (o.a. Dit vakblad, de KWD-boekenreeks en de jaarlijkse vakdag). En passant komt de vraag naar voren of projectmanagement nu wel of niet een vak is?

Luuk Ketel en Leo Klaver interviewen Hans van Griensven, luitenant-generaal (b.d.) over Opdracht Gerichte Commandovoering in het leger dat veel gelijkenissen met projectmanagement en agile werken in zich heeft. Uiteraard komt ook zijn visie op de missie in Afghanistan aan de orde. N.b. Vergelijk ook intent based leadership van de duikbootkapitein David Marquet in Turn the ship around). 

Vervolgens gaan Luuk Ketel en Leo Klaver in gesprek met Saskia van den Muijsenberg over Biomimicry en wat de projectmanager daarmee kan. Biomimicry staat voor: leren van de natuur. Als je kijkt naar het aanpassingsvermogen van de natuur, het rekening houden met elkaar, de processen en het innoveren dan liggen vergelijkingen met agile werken voor de hand.

Ronald Kappert gaat in zijn artikel Hoe staat het met Open Source software? in op het toepassen van (gratis) open source software in projecten aan de hand van een beperkte enquête onder ruim 50 projectmanagers. Waarom willen klanten juist wel of juist geen gebruik maken van open source software? Welke redenen hanteren projectmanagers zelf bij het actief inzetten van open source software. Daarnaast komen een aantal voorbeelden van open source software langs.

Bart van den Hooff geeft in De rol van gewoontegedrag bij het uitfaseren van legacy-systemen (legacy discontinuance) twee case studies bij een grote hypotheekverstrekker en een telecombedrijf. Er worden bij beide cases drie verschillende rollen van gewoontegedrag bij uitfaseren van legacy-systemen onderkend: als rem, als brug en als motivator. Iets waar projectmanagers zich bewust van moeten zijn om daar optimaal op in te kunnen spelen.

Harry Valkink en Giovanni Dhondt beschrijven in Veranderen op een agile manier: zelfde uitdagingen, andere oplossingen drie mythes uit hun boek De tien mythes van Agile werken: 1) er is geen planning nodig, 2) business cases en budgetten doen er niet meer toe, 3) de product owner bepaalt de prioriteit ten aanzien van de functionaliteit. Zie ook mijn recensie van De tien mythes.

In Certificeren van een team is geen gekke gedachte als het om veiligheid gaat legt Leo klaver een gesprek vast tussen Luuk Ketel, Roel Gloudemans en Ard van der Lee. Security anno 2022 gaat aanmerkelijk verder dan data en is niet alleen ict-gerelateerd. Wordt security wel altijd als belangrijk gezien? Wat kunnen teamleden van elkaar leren op het gebied van security? Wat betekent dit voor de projectmanager? Hoe neemt de projectmanager dit mee bij de opzet van zijn/haar project? Hoe borgt de projectmanager security kennis in het projectteam? Is certificering van het gehele team een oplossing? In het artikel worden ook een aantal vragen aan projectmanagers gesteld waarop je als lezer feedback kan geven zodat ook anderen van jullie ervaringen kunnen leren.

In het artikel Van Dev en Ops naar DevOps en DevSecOps vertellen André Pals en Luuk Ketel hoe ze als projectmanagers tegen DevOps aankijken. Kijkend naar het hebben van een continuous delivery pipeline met automated testing, continuous integration (CI) en continuous deployment (CD) en wat dat oplevert. Hulpmiddelen die enorm veel tijd besparen en het mogelijk maken om een of meerdere keren per dag iets in productie te nemen. N.b. Er zijn ondertussen verschillende DevOps trainingen en certificeringen, bijvoorbeeld die van DASA of SAFe DevOps. Verder niet in het artikel genoemd maar je ziet ondertussen ook bewegingen naar o.a. DevBusOps en DevDataOps.

Jos van der Heijden bespreekt in zijn artikel Hoe meet je opbrengsten en kosten van een agile project de huidige stand van zaken m.b.t. het meten van de werkelijke kosten en opbrengsten aan de hand van een intern onderzoek onder projectmanagers. En het antwoord is dat er nog veel te weinig wordt gemeten. Een gemiste kans om als organisatie te kunnen leren. KWD gaat onderzoeken of er een aanpak is op te zetten om kosten en opbrengsten van een agile project in kaart te brengen. Mensen die mee willen denken worden uitgenodigd. Nb. Interne uitkomsten zijn in lijn met mijn eigen verwachtingen. Benefits management was bij traditionele aanpakken al een zwakke plek in veel organisaties. De transitie naar agile werken vraagt al meer dan genoeg van het management om het te laten werken, dus de tijd om ook benefits/value management op te pakken krijgt nog niet de noodzakelijke prioriteit. Wellicht ter inspiratie voor het KWD onderzoek:

John Hermarij, in dit nummer de enige projectfilosoof, gaat in zijn column Jacht op certificaten in op het belang van het kunnen omgaan met het onverwachte. Iets waar geen certificaten voor te halen zijn maar wel bepalend is voor het succes van je project.

Tenslotte ook deze keer weer een recensie van mijn eigen hand. Deze keer bespreek ik het boek De cultuurladder – De sleutel tot een presterende organisatie, geschreven door Marcel van Wiggen, Gerard Vriens en Frits Galle. Veel bedrijven worstelen met de clash tussen de bestaande organisatiecultuur en de benodigde agile cultuur. De auteurs dragen een praktisch model aan om tot een gewenste organisatiecultuur te komen, dat ik heb samengevat in een quick reference card. 

ConclusieWeer een tijdschrift vol interessante artikelen waarmee je als projectmanager je voordeel kan doen. Ik leerde weer een aantal nieuwe termen zoals bijvoorbeeld biomimicry en kreeg nieuwe inzichten bij het omgaan van het uitfaseren van legacy-systemen, open source software, het effect van security op projectmanagement, en DevOps. Om nog meer van elkaar te kunnen leren zou de redactie in ieder blad een beperkt aantal vragen aan de lezers kunnen stellen. Wil je het volgende nummer ontvangen dan wordt verwacht dat je regelmatig de vragen beantwoordt. In het volgende nummer wordt dan de feedback samengevat.

Geen abonnee maar wel belangstelling voor het blad, en ik kan het van harte aanbevelen, dan is het online te lezen of in hardcopy voor abonnees die aan de doelgroep voldoen. Zie: KWD Resultaatmanagement.

Recensie Aan de slag met design thinking

Het boek Aan de slag met design thinking – met 20 creatieve technieken van Eveline van Zeeland beschrijft de bekende dubbele divergeren en convergeren diamant van design thinking met daarin de stappen empathize, design, ideate, prototype/test om van probleem naar oplossing te komen (een andere bekende maar hier niet beschreven aanpak is de spiraal). 

Het boek begint met een algemene beschrijving van design thinking en volgt vervolgens in vijf hoofdstukken de vijf stappen empathize, design, ideate, prototype en test. Aansluitend wordt de implementatie en de rapportage over het design thinking traject beschreven.

Binnen de verschillende stappen wordt een veelheid aan tools en technieken beschreven waaronder bullet journaal, frames, lotusbloementechniek, walking brainstorm, dot democracy, customer journey mapping, denkhoeden, empathy mapping, et cetera. Ook komen een groot aantal verschillende vormen van prototypes aan bod zoals wireframe, playmobiel, video prototyping, etc.

Ieder hoofdstuk wordt afgesloten met een overzichtsplaat en een aantal vragen om mee aan de slag te gaan. Het boek is verder doorspekt met quotes en fraaie foto’s. Daarnaast worden met QR-codes verdiepingen aangeboden. Grootste minpunt is het ontbreken van een voorbeeld dat als rode draad door alle stappen heenloopt.

Bestellen Aan de slag met design thinking: Managementboek.nlbol.com

Recensie Projectmanagement en agile in de praktijk

Ed Schouten heeft met het boek  Projectmanagement en agile in de praktijk – Het beste van twee werelden, het zoveelste boek over projectmanagement en agile geschreven. Te weinig vernieuwend wat mij betreft.

Het boek bestaat uit vier, eigenlijk vijf delen. Eerst wordt de wereld van projecten verkend en worden de tien meest bekende faalfactoren van projecten besproken. Daarna komen de vier delen aan bod. 

Het eerste deel beschrijft het scannen, focussen en vormen om te komen tot een effectieve aanpak waarmee je het project opzet, uitvoert en afrondt. 

Deel II beschrijft de meer traditionele projectmanagementaanpak waarbij vooral gebruik gemaakt wordt van PRINCE2 en de fasering van het projectmodel van de ICB4 (projectvoorbereidingsfase, projectdefinitiefase, projectuitvoering en projectafsluiting).

Het derde deel beschrijft de agile aanpak in zijn algemeenheid en meer in bijzonder een aantal agile raamwerken zoals Scrum, LeSS, Nexus, spotify-model, SAFe, AgilePM en PRINCE2 Agile (Nb. Dank voor de verwijzing naar mijn eigen boek Scaling Agile in organisaties waarin ik onder andere deze methoden uitgebreid beschrijf).

In dit deel ook een paar pagina’s over de best of both worlds. Gegeven de ondertitel van het boek had ik hier een volledig deel over verwacht en dat had het boek onderscheidend kunnen maken.

Het laatste deel gaat over sociale vaardigheden voor projecten zoals communiceren, presenteren, overleggen en beslissen, leidinggeven en motiveren, samenwerken in een topteam, omgaan met tegengestelde belangen en het effectief omgaan met je tijd. Superbelangrijk als je een goed resultaat wilt neerzetten maar ook hierover is al zoveel geschreven.

Kortom te weinig vernieuwend, een gemiste kans om het beste van twee werelden handen en voeten te geven. Daarnaast heb ik een aantal keren mijn wenkbrauwen gefronst. Klopt het wel wat er staat. Een paar voorbeelden. Er worden een aantal faseringsmodellen gegeven waarbij de kwaliteit van de plaatjes ontoereikend is. Het figuur parallelle fasering is het verkeerde plaatje (kopie van lineaire fasering). Het plaatje versiefasering en de tekst sluiten niet op elkaar aan en het timeboxing plaatje suggereert dat je in een timebox eerst alles ontwerpt, vervolgens realiseert en uiteindelijk test. In de praktijk lever je op deze manier niets op. Het iteratieve van kleine stukjes ontwerpen, realiseren en testen ontbreekt in dit plaatje. Ook staat een aantal keer in het boek dat iedere sprint een Minimum Viable Product (MVP) oplevert. Dit is onjuist! 

Bestellen Projectmanagement en agile in de praktijk:  Managementboek.nlbol.com

Recensie Vakblad Projectmanagement en agilemanagement NR. 16 – 2022

Volgende maand verschijnt alweer het 16e nummer van het vakblad Projectmanagement en agilemanagement. De rode draad door dit nummer is standaard of maatwerksoftware. Waneer wel, wanneer niet en hoe ga je daar dan als projectmanager mee om. De artikelen betreffen veelal interviews. 

In het redactionele hoofdartikel beschouwt Luuk Ketel de inhoud van dit nummer en gaat in op het hergebruik (re-use) van software en de voor en nadelen van het implementeren en gebruiken van standaard pakketten. Dat doet mij denken aan een al oud maar veel gebruikt principe “Repair before Reuse before Buy before Build”.

In het artikel Modularisering van het IT-landschap: Van rigiditeit naar wendbaarheid houdt Bart van den Hooff een pleidooi voor een gelaagde architectuur, waarbij de kern van de architectuur standaardfuncties zoals Finance en HR middels ERP-achtige systemen afdekken. Aan de ‘buitenkant’ van zo’n architectuur vinden we vaak de modularisering. Hier zijn flexibiliteit en wendbaarheid de leidende principes. Het gaat hier om de processen die concurrentievoordeel opleveren, waarbij snelle aanpassing aan veranderende vereisten uit de omgeving cruciaal is. Hierbij zal vaak gebruik gemaakt worden van cloud platformen om de standaard binnenkant met de flexibele buitenkant te koppelen. 

Peter Storm doet een oproep aan projectmanagers: doe onderzoek naar faalfactoren in de praktijk en deel deze. Het percentage falende projecten daalt nauwelijks. De lijst van top-tien faalfactoren verandert weinig. Hoe kan dat? Overal waar men erin slaagt om die lerende aanpak te koppelen aan de ontwerpende aanpak zal men aanzienlijke verbeteringen kunnen bereiken in het managen van projecten.

Luuk Ketel en Leo Klaver hebben Lucas Jellema, CTO bij AMIS, geïnterviewd. In dit interview gaat Lucas in op het gebruik van standaard en maatwerksoftware en welke rol de projectmanager daarbij speelt. Denk hierbij aan het betrekken van architectuur, het specificeren en het gebruik van de DoR en DoD, de ToC waarbij juist ook de operationele kosten helder moeten zijn.

Deze keer hebben Luuk Ketel en Leo Klaver mij ook geïnterviewd naar aanleiding van mijn opmerking bij de recensie van het vorige nummer over modellen. Ik heb al meer dan 150 modellen zien langskomen die door projectmanagers kunnen worden gebruikt in (agile)projecten. En het houdt hierbij niet op. In het interview wordt verder ingegaan op het waarom en het nut van al die modellen en wat de toekomst gaat brengen.

Jaap Stoppels bespreekt het artikel: ‘Projectmanagement, governance, and the normalization of deviance’ geschreven door Jeffrey K. Pinto. Het gaat over ethiek en cultuur in organisaties met de gevolgen daarvan voor projectresultaat. ‘The unexpected becomes the expected, which becomes the accepted’ ofwel, wat te doen als overtreding de norm wordt. Geïnstitutionaliseerde overtreding rond projecten komt vooral voor bij te rooskleurige projectvoorstellen, in de samenwerking tussen klant en leverancier en pessimistische projectplanningen. Afsluitend worden een aantal oplossingen aangedragen om hier wat aan te doen.

Het volgende artikel geeft een gesprek weer met Karel de IT-projectmanager binnen KWD, die zojuist een pakketimplementatie heeft afgerond en binnenkort begint met een nieuwe implementatie. In het artikel worden een aantal agile technieken en werkwijzen toegepast bij een pakketimplementatie. M.i. wordt in dit artikel het begrip MVP niet correct gebruikt. Een MVP gebruik je om een hypothese te toetsen. Hierbij wordt een minimale inspanning geleverd zodat zo snel en goedkoop mogelijk kan worden vastgesteld of de hypothese correct is. Daar waar in dit artikel MVP staat had beter MMP kunnen staan. Het Minimum Marketable Product is het kleinste (deel)product dat waarde oplevert voor de klant.

Leo Klaver interviewt Peter Storm, emeritus-hoogleraar Projectmanagement over zijn vak en zijn specialisme: Projectmanagement. ‘Soms vergeten we de essentie van projectmanagement: het managen van transformaties’, zegt Peter Storm die als redactielid afscheid neemt en nu echt met pensioen gaat. Peter ziet zichzelf als een projectfluisteraar. Hij probeert te onderzoeken wat er aan de hand is met een project door daar contact mee te maken. Hij kan binnen drie minuten een ernstige omissie in een projectplan aanwijzen. Wat kan risicomanagement hier betekenen en speelt de keuze voor agile of waterval hier ook een rol of is dit niet altijd een keuze? 

Ruud de Gast, Delivery manager bij Low Code Company, is door Luuk Ketel en Leo Klaver geïnterviewd over de trends in het land van maatwerksoftware en wat de betekenis is van deze trends voor projectmanagement en -manager. Een dominante trend kwam naar voren: Low Code. Laat u zich daarbij niet misleiden door het woordje ‘Low’, onder de motorkap van deze software-ontwikkeltaal gebeurt veel. Ik zou het een 5e of 6e generatie ontwikkeltaal noemen. ‘Few Code’ had wellicht een betere benaming geweest daar je met Low Code maar weinig regels hoeft te schrijven om een werkende applicatie te ontwikkelen. Het interview laat zien wat Low Code en het Low Code Platform Mendix is. Wat mij betreft wordt het wel heel rooskleurig voorgesteld (bijna een advertorial, de interviewers hadden wat kritischer mogen wezen). Voor dat je het weet laat je middels Low Code een maatwerk-applicatie ontwikkelen terwijl een standaardpakket volstaat. Dat de meeste bedrijven unieke processen moeten hebben gaat er bij mij niet in. Zie ook de visie van Karel in het laatste artikel.

John Hermarij, de laatst overgebleven projectfilosoof, borduurt deze keer in zijn column voort op de de definitie van een project ‘een tijdelijke onderneming met een uniek eindresultaat’. Hij stelt dat die de lading de vlag niet meer dekt. Moet het uniek zijn of juist niet uniek maar eerder complex en/of gecompliceerd?

Met het artikel Welke beïnvloedingstrategie leidt tot gewenst projectresultaat? geven Jonne Tillema en Erik van Daalen een aantal praktische handvatten om volgzaamheid te laten ontstaan i.p.v. weerstand voor het resultaat dat behaald moet worden. Wees je bewust van de sociale omgeving waarin je als projectmanager verkeert. Die omgeving is van invloed op het resultaat dat je in je project wilt bereiken. twee factoren die vormend zijn voor sociale omgevingen van gebruikers: gevoel voor noodzaak en de machtsverdeling, worden toegelicht. Vervolgens worden een vijftal strategieën besproken die afhankelijk van de sociale omgeving kunnen worden toegepast (macht strategie, planmatige strategie, onderhandelingsstrategie, programmatische strategie en interactieve strategie).

In het laatste artikel Wat maakt uw bedrijf zo uniek? komt Karel weer aan het woord. Karel de IT-projectmanager heeft net twee weken besteed aan het opstarten van zijn nieuwe opdracht, het implementeren van een nieuw standaard softwarepakket. Hij gaat de discussie met de opdrachtgever aan. Als iedere klant zijn eigen proces krijgt kan er geen sprake zijn van standaardisatie en blijven de operationele kosten hoog. Hij wil weten wat Vooruit BV naar eigen zeggen zo uniek maakt? Is er echt maatwerksoftware nodig? Kunnen de basisprocessen niet gestandaardiseerd worden en daaromheen flexibiliteit creëren om klantwensen tegemoet te komen?

ConclusieWeer een tijdschrift vol interessante artikelen. Interessante beschouwingen over het wel of juist niet gebruiken van standaard of maatwerksoftware en hoe de projectmanager daarmee om kan gaan. Ook worden er weer een aantal praktische handvatten voor de projectmanager gegeven.

Geen abonnee maar wel belangstelling voor het blad, en ik kan het van harte aanbevelen, dan is het online te lezen of in hardcopy voor abonnees die aan de doelgroep voldoen. Zie: KWD Resultaatmanagement.