ISO 21500 in de praktijk. De interne richtlijn voor projectmanagement geschreven door Anton Zandhuis, André Legerman en Rommert Stellingwerf beschrijft in het kort de structuur van de richtlijn inclusief een overzicht van de projectmanagement processen naar proces- en themagroepen en de procesgroep interacties met de belangrijkste input en output. Maar dat is niet het hoofdonderwerp. Dit boek schetst de achtergronden, het belang en de toepassing van ISO 21500. Kort samengevat wat moeten we met deze richtlijn.
Het boek neemt ons mee in de aanleiding voor de standaard. In 2016 word c.a. €22 triljard geïnvesteerd, waarvan veel middels projecten. Alleen al binnen de ICT zijn er een kleine 20 projectmanagement methoden. De ISO 21500 biedt één wereldwijde norm en taal waardoor onderlinge afstemming tussen projecten, ook al gebruiken ze ieder een eigen methode, mogelijk wordt. De basis ligt bij bronnen zoals de ANSI norm (gebaseerd op de PMBoK 3de editie), ICB 3, PRINCE2, en een aantal ISO, DIN en BSI normen. De ISO 21500 is een informatieve norm, een richtlijn en geen normatieve norm en daardoor dus niet bedoeld of geschikt voor certificatiedoeleinden.
Daarnaast wordt ingegaan op het algemeen belang en het belang voor organisaties van de norm en meer specifiek voor rollen binnen een organisatie (management, stuurgroep, opdrachtgever, opdrachtnemer, projectmanager, projectadviseur (PMO), projectteam, programmamanager, portfoliomanager en kwaliteitsmanager.
We krijgen een tien stappen plan en een aantal hints en tips om zelf ISO 21500 te implementeren en een bijbehorend fictief praktijkvoorbeeld.
Het boek wordt afgesloten met een toekomstverwachting van ISO 21500, een doorontwikkeling naar een familie van richtlijnen en een honderdtal vragen en antwoorden over ISO 21500.
Conclusie:Een informatief boekje over het waarom van ISO 21500. Het implementatieplan vraagt echter nog wel wat nadere uitwerking.
Bestellen: ISO 21500 in de praktijk